‘Ninakusaidieje?’ (Hoe kan ik je helpen?), vraag ik in mijn ingestudeerde Swahili. De moeder kijkt mij aan en dan naar haar anderhalf jaar oude dochtertje. Ze verontschuldigt zich voor haar gebrekkige Engels en ik voor mijn gebrekkige Swahili. We lachen om onze gedeelde taalbarrière. Met handen en voeten begrijp ik dat haar kindje epilepsie heeft en sterk achterloopt in haar mijlpalen. De moeder had eindelijk de moed om naar het ziekenhuis te komen en hulp te vragen. Het meisje is ondervoed, neusvleugelt en is somnolent. Ze lijkt verder van ons weg dan dat ze hier is. De voeding gaat ‘nzuri’ (goed), maar dat is onmogelijk als je een blik op het meisje werpt. Als het ‘mbaya’ (slecht) gaat, dan wordt dat nooit toegegeven, maar wordt slechts ‘nzuri kidogo’ (een beetje goed) gezegd.
&ellipsis;Nederlandse blik op zorg
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?
